Goedemorgen voorzitter, beste collega’s,
Aangezien 3 december de internationale dag voor personen met een beperking is, wilde ik graag de discussie in dit huis over mijn verslag over de tenuitvoerlegging van de Europese strategie inzake handicap tijdens deze plenaire vergadering kunnen voeren. Ik wil alle schaduwrapporteurs en het secretariaat echt ontzettend bedanken om samen met mij deze deadline te willen halen.
Het is zo belangrijk dat we over beperkingen blijven nadenken en inclusie op de politieke agenda houden. Mensen met een beperking zijn immers niet het meest sexy agendapunt en heel weinig politiekerspraten er graag over. En dit terwijl 1 op 6 in zekere mate een beperking heeft. Dit komt neer op 80 miljoen Europeanen!! Kunnen we het ons echt permitteren deze grote groep van Europese burgers te blijven negeren? Ik spreek inderdaad over ‘burgers’, want dat is wat ze zijn: Europese burgers! Zij zouden dus dezelfde rechten moeten kunnen genieten als iedereen: het recht en de vrijheid om naar school te gaan, te werken, uit eten te gaan, naar het theater of de bioscoop, het recht om te reizen naar het buitenland en te genieten van hun vrije tijd met familie en vrienden. Mensen met een beperking mogen geen tweederangsburgers zijn omwille van hun beperking.
Vergeet alstublieft niet dat
niet elke persoon met een beperking zoveel geluk heeft als ik om:
– zijn of haar volle potentieel te kunnen benutten;
– de job te doen die zij of hij wil doen;
– te leven waar en hoe zij of hij wil;
– te trouwen met wie je wil.
De EU is inderdaad een van de meest ontwikkelde en rijkste regio’s op deze planeet, en toch is ze niet inclusief genoeg. We slagen er jammer genoeg nog steeds in om een groot deel van onze burgers op regelmatige basis uit te sluiten. Het resultaat is dat we waardevolle vaardigheden en arbeidskrachten verliezen, terwijl mensen met een beperking meer dan bereid zijn bij te dragen aan onze samenleving als zij hiertoe de kans krijgen! En laat ons ook het inkomstenverlies niet vergeten dat we hebben doordat gebouwen, goederen en diensten niet toegankelijk zijn.
De Europese strategie inzake handicap 2010-2020 is dan ook een essentieel middel om ervoor te zorgen dat al onze burgers in staat zijn ten volle deel te nemen aan en deel te zijn van onze samenleving. We hebben ook een strategie nodig voor na 2020 die verder opvolgt, en krachtig en effectief is. Want: als wij het niet goed krijgen, wie dan wel? Het is tijd voor actie!
Laat ons allemaal samen werken om de Europese Unie meer inclusief te maken!