Turkije krijgt nu financiële ondersteuning van de Europese Unie om de adequate opvang van asielzoekers te blijven garanderen. OK, maar vergeet daarbij ook mensen met een beperking niet. Die zijn talrijk, mede door de oorlog in Syrië. Bovendien blijven zij vaak achter in de kampen, want vaak te arm om de overtocht naar Europa te betalen.

Gezien hun beperking hebben die mensen specifieke ondersteuning nodig. Soms hebben ze ook nood aan medische of paramedische hulp. Dit specifieke aanbod ontbreekt in de kampen. Kinderen met een beperking kunnen bijvoorbeeld niet zomaar mee in een gewone klas. Zo hebben bv dove kinderen nood aan lessen in gebarentaal, blinde kinderen hebben lesmateriaal nodig in braille, enzovoort.

Een deel van de toegekende noodfondsen zou daarom specifiek moeten worden aangewend om een basis van handicapspecifieke ondersteuning te geven aan die mensen. Dat gebeurt momenteel niet of veel te weinig – ik heb dat zelf kunnen vaststellen tijdens mijn bezoek aan het Za’atari vluchtelingenkamp en omgeving in Jordanië in mei van dit jaar. Mits de middelen slim en efficiënt ingezet worden, kan de EU met relatief weinig geld een groot impact hebben op de levenskwaliteit van die mensen in de kampen.