Dank u wel Voorzitter, beste mevrouw de commissaris, geachte collega’s. Ik wil de schaduwrapporteurs en de collega’s hartelijk danken voor hun constructieve input in dit debat van vandaag.

Wij gaan er allemaal mee akkoord dat Europa toegankelijker moet worden op alle domeinen die echt belangrijk zijn voor ons allemaal, en dus niet alleen voor personen met een beperking maar voor ons allemaal. Dat betekent toegankelijk onderwijs, tewerkstelling, opleiding, openbaar vervoer, noem maar op.

Ruimtelijke ordening, winkels, media, internet, goederen en diensten. ERASMUS + wil ik er ook bij vernoemen. Wij mogen niet vergeten dat zowel de Europese Unie als, en waarschijnlijk ook alle bijna alle lidstaten hebben het Verdrag voor mensen met een handicap geratificeerd. Maar dat is niet voldoende. Er moet ook actie volgen. Hier in dit Huis zijn er al veel mooie woorden gevloeid over gelijke kansen gelijke rechten voor de personen met een beperking. En ook over het belang van inclusie voor elke persoon met een beperking.

Vele lidstaten erkennen dit. Maar laten we eerlijk zijn, als we kijken naar de Verenigde Staten, moeten wij ook de hand in eigen boezem durven te steken en te durven erkennen dat we enorm achterop hinken. In de VS kunnen personen met een beperking gerust naar school aan, een job aanvaarden met ondersteuning, kunnen ze een winkel binnenstappen, de bank.

Ze kunnen naar de cinema, naar een museum, naar een sportstadion. Het lijstje is eindeloos. Ze kunnen dat doen zonder barrières. Maar als we kijken in Europa dan is de situatie soms huilen met de pet op. Vele mensen kunnen er hier alleen maar van dromen. Kijk maar naar Brussel, kijk naar Antwerpen, kijk naar Parijs, kijk naar Berlijn. Niet toegankelijk! Waarom die achterstand hier in vergelijking met de VS? Ik denk dat we ambitieuzer moeten zijn. Personen met een beperking in Europa worden nog steeds geconfronteerd met heel wat obstakels. In de VS zijn die allang weggewerkt. Waarom kan dit hier nog niet ? Waarom zijn die barrières er nog? Horen die mensen er niet bij dan? Ik denk dat we de problemen onder ogen moeten durven te zien hier.

Jullie weten dat 3 december de internationale dag is van de personen met een beperking. Vandaar mijn vraag aan jullie. Eén dag … sta eens in de schoenen van die mensen.

Blinddoek je ogen, stop oordopjes in je oren, leen eens een rolstoel en kom dan achteraf mij eens vertellen hoe het komt dat personen met een beperking nog steeds geconfronteerd worden met tal van barrières. Wij kunnen het verschil maken voor hen in Europa. Niet alleen woorden maar ook daden!

Door dit verslag van mij, door dit goed te keuren kunnen we aandringen op de uitvoering ervan in de lidstaten en in de Raad en in de Commissie. En ik denk dat we een duidelijk signaal moeten geven aan de Commissie en de Raad en aan de lidstaten dat iedereen meetelt. Ook personen met een beperking zijn volwaardige burgers in Europa. Dank u wel.